Bu gün hatta bunları yazarken seyehat halindeyim. Önümde oturan adamın otobüsün wifi sini açtırması ve bacağıma döktüğüm su ile uzun zamandır yazmadığım bloguma girmiş bulundum. Vesile oldu... Neyse diyeceklerme gelirsek; bu su sebep oldu ki bu toplu taşıma olayını irdeleyeyim... Gelişen dünya ve artan rahat düşkünlüğü insanları birbirinden ayırırken düştüğü enayi durumunda da kendilerini soylu gösteriyor... Su üzerinden yolumuzu bulacak olursak ki haliyle bu uzun yolda öyle olacak durumu özetlemek kolaylaşacaktır. Misal bir veya iki şişe su ile aradaki ek su isteyenler dahil ve hatta fazlasıyla suya doyacaktır. bu insanlar rahat olarak gördükleri buna benzer şeyler için bir olmayı kabul edebiliyorlar. Fakat birbirlerine de ne anlaşılmaz iştir tahammülleri de yok. Şöyle bir var sayımla bu insanlar toplanıp bir olarak otobüs şirketine ödedikleri paralar ile sadece su almak la kalmazlar aynı zamanda karınlarını bile doyururlardı demem zannetmeyinki para hesabıdır... Demem paylaşmak sistemleştirilmek kendini tanımak üzerine...
