yanlızlıkta bir oyundu
perde açılınca aniden
ve kalbimi koymam gerekince sahneye
ilk perdede sel oldu göz yaşlarım
seyirciler tanıdık kimseler
ışık ve gözler kalbimin üstündeler
bense kulis bekcisi
bekliyorum dönsün kalbim temiz gövdeme
yorulmuş o da haklı
kalbim çok seveni mı var sandı
oyun du izleyiclerin met ettiği
ölünce bilinmez ki yerin kim aldı
şimdi ait olduğu yerde
toprağında huzur nerde
bensiz öldürülen kalbim bir leş
kimdir onu böylesine yaralayan kalleş
ağladım bende
anladım birde bir daha güvenme
yanlızlığın oyunu
ve tanrı yazdı bu oyunu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder